Πολλές φορές αναρωτιόμαστε πού πηγαίνουν τα υλικά που συλλέγονται από τους μπλε κάδους. Στην ανακύκλωση θα απαντήσετε οι περισσότεροι. Και πώς γίνεται αυτή η ανακύκλωση; Σ' αυτό το ερώτημα προσπαθήσαμε να απαντήσουμε σήμερα, φτιάχνοντας το δικό μας ανακυκλωμένο χαρτί. Η διαδικασία αποδείχτηκε απλή και το αποτέλεσμα πολύ κοντά στις προσδοκίες μας. Αν θέλετε κι εσείς να γνωρίσετε πώς ανακυκλώνονται τα χαρτιά, παρακολουθήστε τη διαδικασία βήμα - βήμα. Βήμα 1ο: Κόβουμε το χαρτί σε μικρά κομματάκια και το αφήνουμε να μουλιάσει. Βήμα 2ο: Βάζουμε το μουλιασμένο χαρτί στο μίξερ, το ανακατεύουμε και φτιάχνουμε τον χαρτοπολτό. Βήμα 3ο: Ρίχνουμε τον χαρτοπολτό το τελάρο και το χτυπάμε ελαφρά για να φύγει το πολύ νερό. Βήμα 4ο: Αναποδογυρίζουμε το τελάρο σε μία επιφάνεια που την έχουμε καλύψει με μεμβράνη και τη στραγγίζουμε όσο πιο καλά μπορούμε με πανάκι. Βήμα 5ο: Βάζουμε το χαρτί με την μεμβράνη στο πιεστήριο και το αφήνουμε να στεγνώσει. Το χαρτί μας είναι έτοιμο για χρήση. Μπορούμε να το κόψουμε στο μέγεθος που επιθυμούμε και να γράψουμε πάνω σε αυτό.
0 Comments
Ολοκληρώνοντας τις δράσεις για τον σπουδαίο αυτόν ζωγράφο κατασκευάσαμε σήμερα χριστουγεννιάτικες κάρτες, επιλέγοντας 4 διαφορετικές παραλλαγές από τις βαλίτσες που ζωγράφιζε στους πίνακές του. Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό για τους μικρούς μας ζωγράφους που χρησιμοποίησαν τον χάρακα και τον γνώμονα, για να φτιάξουν τις βαλίτσες - παραλληλόγραμμα. Καλές γιορτές μικρά μου "Καρυδάκια", με υγεία και όμορφες, γλυκές αναμνήσεις!!! Ποιος είναι άραγε αυτός ο ζωγράφος, οι πίνακες του οποίου φιλοξενούνται στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης; Πότε έζησε; Ποιοι είναι οι πίνακές του; Από πού εμπνέεται; Με ποιον τρόπο ζωγραφίζει; Τι είναι το "Τσίκι τσίκι"; Αυτές κι άλλες πολλές απορίες ήρθε να μας λύσει μια βαλίτσα έκπληξη! Μια βαλίτσα φτιαγμένη με πολύ μεράκι από τη Βιβλιοθήκη του 43ου Δημοτικού Σχολείου Ηρακλείου, το Βιβλιοδρόμιο. Γνωρίσαμε λοιπόν τον μεγάλο αυτόν ζωγράφο. Παρατηρήσαμε τα έργα του και παίξαμε παιχνίδια παρατηρητικότητας. Αναγνωρίσαμε τα σχέδια που χρησιμοποιεί και επαναλαμβάνει στους πίνακές του: τη βαλίτσα, τα τόξα, τη ρόδα. Μιλήσαμε για τα χρώματα που επιλέγει. Συζητήσαμε για την εποχή που έζησε και πώς τον επηρέασε. Για τις ατελείωτες ώρες που δούλευε πάνω στο έργο του, για τις λέξεις που μετέτρεπε σε εικόνες, για τους πίνακες που λένε τη δική τους ιστορία. Είμαστε έτοιμοι λοιπόν να θαυμάσουμε τους πίνακες του μεγάλου αυτού ζωγράφου κι από κοντά! Ραντεβού λοιπόν την Τετάρτη στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης.
Στάση Μοντέρνα τέχνη IV: "Τσίκι τσίκι στο ... μουσείο. Αλέξης Ακριθάκης" Σ' ευχαριστούμε πολύ "Βιβλιοδρόμιο" !!! 3 Δεκεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία που από το 1992 θεσπίστηκε και τηρείται παγκόσμια από τα Ηνωμένα Έθνη.
Πόσο εύκολο είναι άραγε να αποδεχτούμε άτομα διαφορετικά και ταυτόχρονα τόσο ξεχωριστά; Πόσο εύκολο είναι να μπούμε στη θέση τους, να νιώσουμε τους φόβους τους, να αντιληφθούμε τις δυσκολίες τους; Πόσο εύκολο είναι να αναγνωρίσουμε την προσπάθειά τους, να επιβραβεύσουμε τον αγώνα τους; Το βιβλίο "Φένια, η αγαπημένη των ήχων", της Γιώτας Αλεξάνδρου σε εικονογράφηση της Έφης Λαδά, μας συστήνει τη Φένια, ένα κορίτσι που βιώνει τον κόσμο μέσα από τις τέσσερις αισθήσεις της. Δεν είναι εύκολο. Θέλει πολλή προσπάθεια. Θέλει ταλέντο να "βλέπεις" με τα αυτιά, τη μύτη και τα δάχτυλα και η Φένια είναι από αυτά τα άτομα που κάνουν τη δυσκολία τους χαρά. Η δοκιμασία για εμάς ήταν αρκετά δύσκολη. Γνωρίσαμε το σύστημα γραφής και ανάγνωσης των τυφλών, τον κώδικα Braille, και προσπαθήσαμε να αποκρυπτογραφήσουμε το μήνυμα. Τα παιδιά αγγίζουν τις κουκκίδες και προσπαθούν με την αφή να βρουν τη θέση τους και να αναγνωρίσουν το γράμμα. Θέλει πολλή εξάσκηση και συγκέντρωση. Τέλος, γράψαμε τα ονόματά μας με τον κώδικα Braille, ανταλλάξαμε χαρτάκια και προσπαθήσαμε να τα διαβάσουμε. Ήταν μια εμπειρία ξεχωριστή! Δεκέμβριος, ο πρώτος μήνας του χειμώνα και ο τελευταίος του χρόνου!
Ο μήνας των εορτών, ο μήνας των Χριστουγέννων! Οι μέρες πλησιάζουν και η λαχτάρα μας μεγαλώνει! Έχουμε φτάσει σε διαδικασία αντίστροφης μέτρησης και το ημερολόγιο της τάξης μας είναι εκεί για να μας βοηθήσει. Είναι εκεί για να μας προετοιμάσει για τη μεγάλη γιορτή της αγάπης και της προσφοράς με μία αποστολή για κάθε μέρα Η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη ξεκινήσει! Όλα τα παιδιά, όσα παιχνίδια κι αν έχουν, πάντα ξεχωρίζουν κάποιο που έχει κάτι το ιδιαίτερο γι' αυτά,κάτι το ξεχωριστό. Ίσως να είναι ο τρόπος που το απέκτησαν, το πρόσωπο που τους το δώρισε ή απλά η στιγμή που τους δόθηκε. Τα παιδιά περιγράφουν το αγαπημένο τους παιχνίδι και φωτογραφίζονται με καμάρι! Πόσο δύσκολο είναι πραγματικά να μιλήσουμε στα παιδιά για τα γεγονότα των ημερών και πόσα από αυτά μπορούν άραγε να κατανοήσουν; Ευτυχώς που υπάρχουν οι τέχνες, η λογοτεχνία, ζωγραφική και η μουσική, που μας βοηθούν στο έργο μας. Από την αρχή της εβδομάδας ξεκινήσαμε να διαβάζουμε αποσπάσματα από το βιβλίο "Τα γενέθλια", της Ζωρζ Σαρρή. Η ηρωίδα, η Άννα, στα 8 της χρόνια, δε θα γιορτάσει τα γενέθλιά της, δε θα έρθουν καλεσμένοι στο σπίτι της, η μαμά της δε θα πάρει από το ζαχαροπλαστείο τη διώροφη ροζ τούρτα με την μπαλαρίνα, ο νονός της δε θα έρθει από τη Θεσσαλονίκη... και όλα αυτά, επειδή "έχουμε Δικτατορία". Έπειτα ακούσαμε το τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη "Το σφαγείο" , που αποτελεί μέρος του έργου του "Τα τραγούδια του Ανδρέα", αφιερωμένο στον αγωνιστή του αντιδικτατορικού αγώνα Ανδρέα Λεντάκη. Τέλος, γνωρίσαμε τους πίνακες του Γιάννη Γαΐτη με τα χαρακτηριστικά απρόσωπα ανθρωπάκια, με το καπέλο,τα ριγέ κοστούμια, τη μαύρη γραβάτα, στοιχισμένα ασάλευτα σε γραμμές. «Η δολοφονία της ελευθερίας», όπου μια ομάδα στρατιωτικών πυροβολούν ένα περιστέρι: Τα ανθρωπάκια εν τη γενέσει τους. Και τέλος, ο σχολιασμός του παιδιού που μας αποστομώνει. "Γιατί δεν κάθονται όλοι να περάσουν όμορφα τη ζωή τους μόνο πάνε και κάνουν πόλεμο και φασαρίες;" " Η σελίδα, ο κήπος, το κουτί. το τραπέζι, η φλόγα, ο διάδρομος" . Τι γένος είναι τα παραπάνω ουσιαστικά; Η μικρή λεξούλα που βρίσκεται μπροστά τους, το ΑΡΘΡΟ, μάς δίνει πληροφορίες για το γένος τους. Αν είναι Αρσενικό έχει μπροστά το (ο), αν είναι Θηλυκό έχει το (η) κι αν είναι Ουδέτερο έχει το (το).
Τι γίνεται όμως στον Πληθυντικό αριθμό; Τα αρσενικά και τα θηλυκά προσπαθούν να μας μπερδέψουν καθώς σχηματίζουν και τα δύο την ονομαστική πτώση σε (οι). Εμείς όμως δεν μπερδευόμαστε! Σκεφτόμαστε το ουσιαστικό στον Ενικό και το τοποθετούμε στο σωστό γένος. Είναι παιχνιδάκι! Τι βιβλία άραγε διάβαζαν στην Γ' Δημοτικού οι μαθητές του σχολείου; Πόσο δύσκολα ήταν τα χρόνια εκείνα για έναν μαθητή; Πόσες τιμωρίες μπορούσαν να αντέξουν; Πόσες θυσίες αναγκάζονταν να κάνουν οι γονείς τους,για να αγοράσουν τα βιβλία, τη σχολική ποδιά, ένα μολύβι ή ένα τετράδιο; Αυτά κι άλλα πολλά συζητήσαμε και κουβεντιάσαμε με αφορμή το μάθημα του βιβλίου της Γλώσσας, "Το σχολείο ταξιδεύει στον χρόνο". Τα παιδιά έφεραν στην τάξη παλιά αναγνωστικά, τη σχολική ποδιά κι επικοινώνησαν με τους παππούδες και τις γιαγιάδες για να μάθουν ποιες ήταν οι τιμωρίες στα δικά τους σχολικά χρόνια. Μια συζήτηση που έφερε μπροστά στα μάτια των παιδιών την ομορφιά του σύγχρονου σχολείου! «Το καλοκαίρι στο χέρι μου κράτησα
και μες στο κουτί στο κρεβάτι μου δίπλα το άφησα» Μπορείς να κλείσεις άραγε το καλοκαίρι στο κουτί; Να αφήσεις πίσω σου τη θάλασσα, το μπάνιο, το ατέλειωτο παιχνίδι στην αμμουδιά, τα παγωτά, τις βόλτες, τα ξενύχτια της καλοκαιρινής βραδιάς; Με τη βοήθεια του βιβλίου «Καλοκαίρι στο κουτί» της Αργυρώς Πιπίνη, σε εικονογράφηση Αχιλλέα Ραζή , καταφέραμε να κλείσουμε τις πιο όμορφες και γλυκές μας αναμνήσεις στο κουτί, με την υπόσχεση να τις ξανασυναντήσουμε πάλι με λαχτάρα και να τις ελευθερώσουμε το επόμενο καλοκαίρι. |
Archives
February 2020
Categories |